ฉันเติบโตมาในโลกสีเทาๆตั้งแต่เล็กๆ
ไม่มีอะไรดี ไม่มีอะไรเลว ไม่มีอะไรถูก ไม่มีอะไรผิด ในหมู่คนดีย่อมมีคนเลวที่สุด และในหมู่คนที่เลวย่อมมีคนที่ดีที่สุด
การจะรู้จักโลกสีเทานั้น จะต้องรู้จักโลกสีขาวและสีดำให้มากพอ และเกือบเท่าๆกัน
สีเทาๆคือการที่จะต้องรู้จักการปรับสมดุลของสีสองสีระหว่างความสุดโต่งของขาวและดำ
ให้กลมกลืนเข้าไปด้วยกันให้ได้
บ้านของฉันเป็นร้านอาหาร ตาของฉันเป็นเจ้าของกิจการ ที่เริ่มจากคำว่า "ไม่มีอะไรเลย" ยิ่งเสียกว่าเสื่อผืนหมอนใบ ท่านไม่มีแม้กระทั่งเสื่อและหมอน เพราะท่านติดมากับเรือสำเภาจากประเทศจีนแล้วกลับไม่ได้
ไม่มีแม้กระทั่งภาษา ครอบครัว หรือเพื่อนสักคน ไม่มีความเชื่อใจเพราะโดนหักหลังจากพี่เลี้ยงที่มาด้วยกัน
ยายของฉันเป็นนางงามประจำจังหวัดที่พิการและเสียขา หนีตามคุณตามาจากบ้านที่แสนอบอุ่น ที่ใครๆห้าม ก็ไม่ฟัง
แต่ก็ยังเลือกที่จะไปอยู่กับตาด้วยความรัก ทั้งๆที่ตาเองก็ไม่รู้ว่ารักยายขนาดได้ถึงมีภรรยาได้นับสิบและใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน
บนคำว่ารับผิดชอบที่ตนเองทำให้ผู้หญิงคนนึงต้องพิการไปตลอดชีวิตเพราะพาไปรถคว่ำเมื่อตอนจีบกันสมัยวัยรุ่น
มันทำให้ฉันตั้งปณิธานไว้ว่า ฉันไม่ต้องการความรักบนความรับผิดชอบที่ไม่เต็มใจ
และฉันจะไม่มีวันทำตัวเจ้าชู้ หรือเฟรนลี่กับคนไปทั่วเพื่อทดสอบสเน่ห์ตัวเองกับใครทั้งนั้น เพราะจากพันธุกรรมฉันมั่นใจว่าฉันรวยสเน่ห์มาก 555
ฉันเกิดและโตในบ้านหลังนั้นจนเกือบสิบขวบ พบเห็นผู้คนมากมาย หลากหลาย ถูกสอนวิธีการควบคุมผู้คน การอ่านใจในเล่ห์เพทุบายของคน
การปกครองคน การจับผิด การห้ามการวิวาท การระแวดระวังภัย การปกป้องและการดูแลทุกชีวิตในบ้าน
รวมไปถึงความอดทนจากทั้งความผิดหวังหรือสมหวังของตนเอง เพื่อหาสิ่งที่ควรทำอย่างเหมาะสมที่สุดตลอดเวลา
การโตมาด้วยโลกแบบนั้นทำให้ฉันคิดว่าโลกของความรักหนุ่มสาวที่ใครๆล้วนเข้าใจว่าเป็นโลกสีชมพูนั้น
ในความเป็นจริงกลับเป็นว่ามันมีสีอีกสองสีซ่อนอยู่ นั่นคือความรักสีขาว และความรักสีดำ
ถ้าเราเรียนรู้แค่ความรักในด้านที่มีแต่สีขาว เราจะรักใครเพียงเพื่อเติมความสุขและสละทุกสิ่งจากชีวิต
ได้เหมือนรักบริสุทธิ์ ที่คาดหวังแต่สิ่งดีงามจากกันและกันเท่านั้น
"ถ้าคนสองคนต่างก็เป็นสีขาวกับสีขาวมาเจอกัน เราจะคาดหวังในตัวของกันและกันสูง
แค่ขยับตัวเพียงเล็กน้อยก็สะเทือนถึงหัวใจ แค่ทำอะไรผิดแผกไปจากการคาดหวังก็จะกลายเป็นความเศร้าโศก"
ในมุมของความรักสีขาว ฉันเติบโตมาในโรงเรียนคริสต์ ฉันแทบไม่เคยรู้จักความเห็นแก่ตัวและความโลภ
หลังจากที่ฉันย้ายบ้าน แม่ได้เลี้ยงฉันอย่างอิสระเสรี ไม่ว่าอะไรก็ตามที่อยากทำ อยากได้ ฉันมักจะได้รับมัน
มากเกินพอจนแทบไม่ต้องร้องขอสิ่งใดจากครอบครัว พ่อกับแม่รักและเชื่อใจกันมากจนเรียกได้ว่าคู่รักพันปี ไม่เคยมีเรื่องนอกใจ
แต่ถ้าเราเรียนรู้แค่ความรักในด้านที่มีแต่สีดำ เราก็จะรักใครในแบบอย่างของการเติมไม่เต็มไปทั้งชีวิต
และในมุมของความรักสีดำ ฉันเห็นลุงทั้งสองและน้าอีกหนึ่งคนของฉันที่เป็นผู้ชาย มีภรรยาน้อยจากเด็กในร้าน
จนเคยถึงกับมีเรื่องการผูกคอตาย ความเจ้าอารมณ์ของลุงทำให้ป้าที่ฉันรักเจ็บช้ำหัวใจมาทั้งชีวิต หวาดกลัว
หวาดระแวง แม้กระทั่งกดดันจนตัวเองจิตวิปลาสหลบเข้าสู่ด้านในจิตใจ หลงลืมทุกสิ่งและตัดขาดจากทุกอย่างในโลกนี้ก่อนเวลาอันสมควร
ลุงอีกคนของฉันถูกตัดสินให้จำคุกจากการเชื่อใจเพื่อนผู้น่ารัก ในการเฝ้าโกดังสินค้า
ทำให้พี่สาวที่กำลังมีความรักกับหนุ่มทูตต้องเลิกรากันไปด้วยความเห็นไม่ตรงกันในประวัติด่างพร้อยของครอบครัว
ถามว่ามีใครผิดหรือไม่ ฉันไม่สามารถที่จะตัดสินใดๆได้ ลุงเป็นลุงที่น่ารักของฉันมาโดยตลอด ทุกวันนี้ก็ยังน่ารัก
"ถ้าคนสองคนต่างเป็นสีดำกับสีดำมาเจอกัน เราจะรักกันบนความหวาดระแวงแค่หันไปมองข้างหลังเพียงเล็กน้อย
ความเชื่อมั่นใจกันและกันจะหายไป และก็ทำให้กันและกันเจ็บอีกเรื่อยๆตลอดไป"
รักแรกของฉัน จบลงคล้ายคลึงกับความรักสีดำ เพราะฉันเพิ่งสัมผัสมันอย่างไร้เดียงสา จนลืมระแวดระวังสติตัวเอง
ฉันเชื่อว่าหลายๆคนคงเคยได้รับความรักสีดำมาบ้าง ไม่มากก็น้อย แม้กระทั่งตัวฉันเองที่รู้ทั้งรู้ แต่บางครั้งมันก็ถูกชักนำ
เข้าไปสูงด้านที่เข้มกว่าของสีดำอย่างเลี่ยงไม่ได้
แต่ถ้าเราต่างเดินผ่านทั้งสีขาวและสีดำมาแล้ว...เราจะรักกันด้วยหัวใจที่เป็นอิสระ
ไม่ว่าจะหันไปทางใด หรือว่าออกเดินไปทางไหนเพียงลำพัง เราจะยังเป็นความอบอุ่นของกันและกันเสมอ...
เพราะเราต่างก็รู้ ไม่ว่าจะเลือกยืนอยู่ข้างใดมากเกินไป ล้วนทำให้เราเจ็บได้ไม่ต่างกัน..
เราจึงควรเรียนรู้การที่จะจูงมือกันไปยืนที่จุดกึ่งกลาง ค่อยๆผสมผสานสีดำกับสีขาวอย่างช้าๆทีละนิด จนมันกลายเป็นสีเทา
เพื่อเรียนรู้ความรักบนโลกแห่งความจริง ที่ไม่ได้มีแค่สุขหรือทุกข์เพียงด้านเดียว
ในครั้งนี้ ฉันอยากดึงมือเธอมายืนด้วยกันบนความรักสีเทาที่ฉันรู้จัก อยากทำให้เห็นว่าสีเทามันอบอุ่นมากกว่าที่คิดนะ
เพราะฉันคิดว่าเธอคงกำลังผ่านความรักที่เป็นขาวหรือดำมา ไม่มากก็น้อย นั่นเป็นสิ่งที่ฉันเห็นจากดวงตาของเธอ